"Cerrahi operasyon"la alınan yirmilik dişim sebebiyle, iki
gündür supersonik bir şekilde şişerek quasimodo’ya bağlayan yüzüm, acı çekmek,
yemek yiyememek, sinirlerimin harap olması, ota ve benzeri şeylere ağlamak gibi hallerim
oldu, olmakta, ve daha bir süre de böyle devam edecek gibi gözüküyor.
Bu sebeperle 2 gündür yatagımdan çıkmadan izlediğim diziler,
takip ettiğim bloglar artık beni hayli yormuş olacak kii “aaaa benim de blog’um
vardı ona yazsam ya” dahiyane fikrine erdim.
Eennd hiyır ay em.
Ebet genel konseptimin bişilerden sızlanarak eglenmek
olduğunu biliyorum ama şu an bu diş mevzuunda okadar hassasım ki, sanıyorum
kendisinde çokça malzeme olsa da bir kenara bırakacağım.
Ve bıraktım.
Ama sanki şu an ondan daha fazla bahsetmeye değer bişi de yok.
Evet şu an dünyanın en mızmız insanı olmaya adayım.
The end.
The end.
2 yorum:
Ah o yirmilik diş ağrısı... Çok iyi bilirim benim de tam üç dişim aynı şekilde operasyonla alındı. Hatta en son dolma yerken dikişlerin arasına pilav dolmuştu ^__^ En son dişi de ilerde kök hücre filan bişi kullanılır diye bıraktım. Evet manyakça. Dişçiden mi korktum? Haaaayyıığğğr! Tıp ilerlesin diye bekletiyorum son dişimi. Geçmiş olsun, bolca papatya çayı iç. Mux mux :*
kök hücre düşüncesi iiymiş, keşke daha önceden yazışsaydık sapaaa sağğlam dişim çöpe gitti görüyor musun:)
Yorum Gönder