bundan sonra hayattaki yegane amaçlarımdan biri; yol ortasında kendi kendilerine resimlerini çekmek isteyen grupdaşlara yanaşıp ver hadi ver ben çekiyim demek; fotoğraf makinasına hamle yaparaktan..
annenin, normalde annesiz yaşanan eve geldiği en çok nerden anlaşılır? buzdolabında yatay vaziyette artık 3. sıraya başlayan su dolu kola şişelerinden. maksat hararet yapan çocuklar souk su bulsun. portatif, ergonomik, dökümü kolay, nispeten az yer kaplar, kümül olarak efektif istiflenebilir.. ve bütün bunları içilmekte olan 1 litrelik kolaya bakarak kim düşünür; tabiki bir anne:)
insanın zihni ortalama 1,2 litre biradan sonra bir güzel açılıyor, esprileri şakalar, lafı gediğine oturtmalar, arada ağız kayabilir sözcükler yuvarlanaraktan birleştirilebilir, karşı tarafın anlamaz bakışlarına anlam verilemeyebilir ama agzından çıkacak ya da çıkan sözleri içinde çevirirken kendi kendine eğlenme hali super değil mi? allahım çok seviyore:)
şirkette deli gibi tereyağlı ballı ekmek yiyorum, kurumsal kimliğe hiç uymuyor biliyorum ama kendime engel olamıyorum, sabahları geliyorum bir tane, yeri geliyor öğlene dooru bir tane bazen öğleden sonra bir tane(sabah olanın dışındakiler hep opsiyonlu:P) allahım utanmasam daha da yerim. Bir de tost yaptırıyorum onu sıcak sıcak, yağ balın kaymaktan sonraki gözdesi onlar da bi yerde muhteşem ikili, bi de sıcak sandwhic ekmeğinde… yerken ağlamak istiyorum. Hatta şu anda da istiyorum, yemek istiyorum patlayana kadar yemek istiyorum:)
not: başlıkta kandırdım, evet. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder